,,Sieci”: Życiowa rola Hołowni
Nowy marszałek Sejmu jest najlepszą zasłoną dla Donalda Tuska i spółki, pragnących zemsty i odwetu na rządach Zjednoczonej Prawicy. Dlaczego? Bo ma talent. Stanisław Janecki komentuje na łamach „Sieci” drogę Szymona Hołowni do nowej roli w polskiej polityce.
Publicysta zauważa, że obecny marszałek Sejmu opisując politykę jako teatr, robi to z przyganą wobec innych, podczas gdy sam również zachowuje się teatralnie. Autor dodaje: Hołownia nie zauważa też, że funkcja marszałka Sejmu nie jest prywatnym teatrem, tylko publicznym zadaniem i podczas jej sprawowania nie można być w tym samym czasie reżyserem, aktorem, autorem i recenzentem. Szymon Hołownia kompletnie się tym nie przejmuje, dlatego jego ulubionym zajęciem poza graniem jest recenzowanie […]. A przecież marszałek Sejmu ma się tylko stosować do tego, co wynika z konstytucji przy tworzeniu rządu i nie do niego należy skracanie bądź wydłużanie procedur, a tym bardziej ocenianie ich konkretnego przebiegu.
Janecki wyjaśnia: Jeśli funkcję marszałka Sejmu się teatralizuje, to wszystko jest grą, wszystko jest umowne, nie ma podziału ról. Ale jest to o tyle niebezpieczne, że wtedy marszałek Sejmu może być kukiełką w grze innych. Wskazuje też przykłady, które mogą być na to potwierdzeniem: Wiele wskazuje na to, że Szymon Hołownia nie wyłonił się sam jako nowy człowiek w polityce, lecz został niejako wyhodowany i wylansowany przez środowiska biznesowe oraz mające wpływy w służbach tajnych i mundurowych. To przede wszystkim one potrzebowały człowieka telewizji, bohatera kultury masowej.
Autor zaznacza: Gdy do Sejmu trafił projekt grupy posłów KO oraz Polski 2050 dotyczący ustawy o dalszym mrożeniu cen energii, pojawiły się pytania, czy to, co przemycono do ustawy nie jest spłaceniem długu wobec grup interesów, które Hołownię wspierały. Te „wrzutki” do ustawy to m.in. możliwość budowy najcichszych elektrowni wiatrowych zaledwie w odległości 300 m od domów jednorodzinnych, zagród, parków narodowych i rezerwatów przyrody, a w przypadku domów wielorodzinnych i szpitali – 400 m (obecnie 700 m).
Janecki odnosi się też do specyficznego języka, jakim posługuje się polityk: W kręgach lewicowo-liberalnych nie ustają zachwyty nad sposobem działania Szymona Hołowni jako marszałka Sejmu, a szczególnie nad językiem, jakiego używa […]. Wieloletnia praca w telewizji TVN, a właściwie w show-biznesie, połączona z bardzo prawdopodobnym treningiem NLP (programowanie neurolingwistyczne) miały stworzyć polityka używającego języka widowiska telewizyjnego połączonego ze sposobem przemawiania amerykańskich kaznodziejów telewizyjnych, a to wszystko z elementami języka mediów społecznościowych, przeplatanego żargonem typowym dla nastolatków […]. Ma trafiać do każdego […].
Publicysta „Sieci” puentuje: Język oraz wszystkie zachowania Hołowni to rola mająca mu ułatwić funkcjonowanie w polityce i być najbardziej użytecznym dla rządu Koalicji Obywatelskiej, Trzeciej Drogi i Nowej Lewicy. Charakteryzuje go pozorna grzeczność i spokój, a jednocześnie wypełnianie wszystkich oczekiwanych od niego działań, w tym tych opresyjnych czy dyscyplinujących. Ta rola ma stanowić parasol ochronny czy nawet mur, za którym można robić praktycznie wszystko […]. Hołownia jest idealnym człowiekiem do wynajęcia, i to niekoniecznie do chwalebnych zadań. Zakłada maski, stwarza pozory, za którymi Donald Tusk i spółka mogą realizować swoje plany zemsty i odwetu, udając, że oni tylko działają w obrębie procedur i agendy wskazanej przez marszałka Sejmu. A gdyby go o to spytać, z miną niewinnego dziecka odpowiedziałby zapewne, że wszystko dzieje się lege artis. Z tego punktu widzenia nie można było wybrać lepszego aktora. Do roli życia.
Więcej w nowym numerze tygodnika „Sieci”. Artykuły z bieżącego wydania dostępne są online w ramach subskrypcji Sieci Przyjaciół: https://wpolityce.pl/tygodniksieci/wydanie-biezace. Zapraszamy też do oglądania audycji telewizji wPolsce.pl.
