Archiwum

Tak, to rząd Kaczyńskiego

Podwójne zwycięstwo Prawa i Sprawiedliwości przyszło po tak długim okresie głębokiej defensywy i było tak zdecydowanym przełamaniem dominacji Platformy, że zaskoczyło także wielu zwolenników zmiany. Stąd wyraźnie widoczna niechęć do publicznego roztrząsania i analizowania kulis tworzenia rządu, jego składu i konstrukcji. Po tylu latach okładania pałkami każdego objawu życia na prawicy to zrozumiałe. Ale niemądre. Bo można przegapić ważne informacje. To przecież rzecz całkowicie normalna, że żywa struktura polityczna, jaką są PiS i jego koalicjanci, ma swoje różne skrzydła, wewnętrzne napięcia i wybory, których już teraz musi dokonać. I dokonała. Najważniejszą decyzją ostatnich dni nie jest bowiem wcale potwierdzenie, że premierem będzie, jak zapowiadano w kampanii, Beata Szydło. Nie są to także te nominacje ministerialne, które potwierdzają twardy kurs w kluczowych obszarach bezpieczeństwa narodowego. Najważniejsze jest jasne stwierdzenie, że nowy rząd będzie de facto gabinetem Jarosława Kaczyńskiego. Wynika to wprost z formuły tworzenia rządu, który był budowany od początku do końca przez lidera PiS. Otwarcie mówią o tym również ważni politycy tej partii, jak Mariusz Błaszczak, który stwierdza: „To nie jest rząd autorski, to rząd PiS”. Można mu wierzyć. Podobnie jak Kaczyńskiemu, który daje do zrozumienia, że nikt — ani premier, ani ministrowie — nie powinien próbować się izolować od formacji, z której wychodzi. W tej wizji wszyscy członkowie rządu są nimi tak długo, jak chcą tego Kaczyński i jego partia. Ani minuty dłużej. Uważam, że to dobry kierunek. Tak to już jest z władzą, że różne złe rzeczy robi z ludźmi. Tak to już jest z ministrami, że czasami zapominają, po co objęli stanowiska. Polacy wybrali w tych wyborach ofertę Kaczyńskiego, przy różnych korektach w istocie niezmienną od lat 90. To on zapłacił za jej zwycięstwo najwyższą wyobrażalną w polityce cenę, to on ponosi przed wyborcami odpowiedzialność za jej realizację. Przy samodzielnej większości, przy przyjaznym prezydencie jakiekolwiek wyjaśnienia, że ktoś zawiódł czy okazał się nieodporny na pokusy, nie będą przyjmowane. A ponieważ na razie Kaczyński sam nie chciał (a raczej nie mógł) objąć funkcji premiera, musiał skonstruować coś, co pozwoli mu możliwie najmocniej trzymać stery władzy z siedziby partii na ul. Nowogrodzkiej w Warszawie. Na razie wygląda na to, że mu się udało. Gabinet premiera będzie tam, gdzie był — w Al. Ujazdowskich, ale „centralny ośrodek dyspozycji politycznej”, o którym Kaczyński lubił w przeszłości mówić, przenosi się do jego gabinetu. I nie uważam też, by dostrzeganie tego było czymś złym.

Michał Karnowski