„Łukaszowcy. Wielki powrót” można zwiedzać do 13 listopada

Do 13 listopada można obejrzeć wystawę „Łukaszowcy. Wielki powrót”, przygotowaną przez Muzeum Historii Polski we współpracy z Muzeum Narodowym w Warszawie. Ekspozycja składa się z siedmiu panoramicznych obrazów i czterech niezwykłych makat.

Obrazy przedstawiają najważniejsze wydarzenia z historii Polski, ukazując jej wkład w rozwój cywilizacji zachodniej, między innymi w relacje z sąsiadami, tradycje tolerancji i konstytucjonalizmu.

Dzieła powróciły do kraju dzięki wytrwałym staraniom Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego i osobistemu zaangażowaniu wicepremiera prof. Piotra Glińskiego. W 1940 r. nie mogły wrócić do Polski, okupowanej wówczas przez Niemcy i Związek Sowiecki. Później, przez lata obrazy zdobiły bibliotekę amerykańskiego Le Moyne College. Skomplikowana sytuacja prawna utrudniała negocjacje władz polskich z przedstawicielami uczelni w sprawie zwrotu tych dzieł. Przełom osiągnięto w maju 2022.

Obrazy ukazują najbardziej chwalebne momenty w dziejach polskiej państwowości: począwszy od spotkania Bolesława Chrobrego i cesarza Ottona u grobu św. Wojciecha (1000 r.), przez przyjęcie Unii Lubelskiej (1569 r.), skończywszy na uchwaleniu Konstytucji 3 maja (1791 r.). Makaty – według projektu Mieczysława Szymańskiego – opiewają natomiast króla Jana III Sobieskiego: jego sukcesy militarne i potęgę Rzeczpospolitej Obojga Narodów za jego czasów.

W latach 1939-1940 dzieła te stanowiły serce pawilonu polskiego na Wystawie Światowej w Nowym Jorku. Autorami obrazów była unikalna grupa malarska: Bractwo św. Łukasza, zwane popularnie łukaszowcami. Jedenastu malarzy dzięki zespołowej pracy zdołało stworzyć niezwykle złożone dzieła w niespełna pół roku. Według planów miały pozostać w USA nie dłużej niż do jesieni 1940 r. Historia potoczyła się inaczej: nad Wisłę powróciły dopiero po 83 latach. Już niebawem uświetnią wystawę stałą Muzeum Historii Polski w powstającej na warszawskiej Cytadeli siedzibie.

„Możemy przyjrzeć się w jaki sposób w latach 30. widziano Polskę i chciano ją pokazać za granicą. W jaki sposób II Rzeczpospolita prowadziła swoją politykę historyczną. Na ekspozycji w przyszłej siedzibie Muzeum Historii Polski będziemy prezentowali również cykl obrazów „Dzieje cywilizacji w Polsce” Jana Matejki. Oba cykle będą ze sobą korespondowały, pokazywały zależności i tą współpracę.” – mówi Robert Kostro, dyrektor Muzeum Historii Polski.

Wystawa łączy w sobie kilka wątków. Prezentuje znakomite malarstwo, śmiałą próbę poszukiwania stylu narodowego w sztuce polskiego dwudziestolecia. To okazja, by przypomnieć śmiałe i przemyślane działania, jakie władze II Rzeczpospolitej prowadziły na polu polityki historycznej. To wreszcie okazja by zamanifestować determinację i skuteczność polskich władz oraz polskich muzealników w walce o powrót polskich dzieł sztuki do kraju.

„To jest bezcenne wydarzenie ponieważ Łukaszowcy zrobili kolejną rzecz w naszej świadomości narodowej budowania obrazów. Pokazali to, czego nie mamy zapisanego w obrazach. Ich obecność w Muzeum Narodowym oznacza dyskusję nad tym jak budować tożsamość kulturową narodu?” – stwierdził Łukasz Gaweł, dyrektor Muzeum Narodowego w Warszawie.

Wystawa została przygotowana w polsko-angielskiej wersji językowej.

Bilety 20 i 15 zł dostępne w kasie MNW i online, liczba miejsc ograniczona.

Lokalizacja: Gmach Główny MNW (Aleje Jerozolimskie 3, Warszawa): Hol Główny

Dla kogo: młodzież, seniorzy, dorośli

Brak barier architektonicznych / pętla indukcyjna, naszyjna pętla indukcyjna (poinformuj przewodnika o potrzebie skorzystania z pętli), pokój wyciszenia (w Galerii Sztuki XIX wieku).