Archiwum

Niemcy niczego się nie nauczyły

Jeśli spojrzeć na mapę Europy, to tylko jeden kraj czuje się naprawdę komfortowo w unijnych ramach – Niemcy. Oto wzorowy pracownik i demokrata.

Wszyscy inni cokolwiek znaczący stawiani są pod pręgierzem. Włosi, odchodzący Brytyjczycy, Węgrzy, Polacy, Grecy itd. I nawet Francuzi, tak łatwo oczarowani półtora roku temu przez liberalnego populistę Macrona, oddają się bijatykom. Przypomnijmy, jak bardzo unijny pociąg miał przyspieszyć po zmianie w Paryżu. Jedyne, co ruszyło, to procesy gnilne.

Jednym z tego przejawów jest zapowiedź kanclerz Merkel, że „państwa narodowe powinny być gotowe do oddania suwerenności”. Odłóżmy na chwilę brak moralnego prawa do formułowania tego typu wezwań przez kogokolwiek, a już zwłaszcza kanclerz Niemiec. Czy tak ustawiony projekt europejski może być skuteczny? W perspektywie krótkoterminowej – możliwe. Być może da się chwycić na chwilę wszystkich za twarz. Ale co dalej? Ileż to już razy głoszono koniec narodów i państw. Każda taka próba kończyła się tragicznie.

Tak będzie i teraz. Tylko Unia Europejska szanująca suwerenność każdego państwa, pozostająca dobrowolną wspólnotą negocjacji, może przetrwać.

Niemcy nic nie zrozumiały ze swojej historii, niczego się nie nauczyły. Nadal po osiągnięciu przewagi nie potrafią się zatrzymać i chcą totalnej dominacji, co w efekcie sprowadza na ich projekty klęskę. Teraz ta pycha niszczy Unię.

Michał Karnowski

Nie ma świętych krów

Słynne „urodziny Hitlera”, które stacja TVN zaprezentowała światu na początku roku, nie były zwykłym reportażem, załóżmy nawet, że wcieleniowym.

W kontekście ataków na Polskę miało to być pośrednie, choć czytelne, potwierdzenie, że nad Wisłą zalęgło się brunatne zło: otwarcie nazistowskie w śląskim lesie i bardzo podejrzane w Warszawie, w rządzie i w Sejmie. Każdy, kto choć trochę rozumie naszą sytuację, wie, że tego typu materiały mają siłę rażenia bomby atomowej. To nie są niewinne reportażyki z życia zagubionej młodzieży na prowincji.

Już wówczas, w styczniu, wiele osób zwracało uwagę na zdumiewającą teatralność owych „urodzin”, kuriozalnie obchodzonych w maju. Jeden z publicystów słusznie przywołał w tym kontekście brytyjski serial „Allo, Allo”. Na kilometr pachniało pastiszem. Ujawnione przez portal wPolityce.pl zeznania głównego oskarżonego sprawiły, że wątpliwości jest jeszcze więcej. Mówi on o tajemniczych osobach wręczających duże kwoty pieniędzy i o konkretnych życzeniach nieznanych zleceniodawców.

To wszystko sprawia, że tej sprawy nie można zostawić bez wyjaśnienia. Ani ostentacyjne nagrody dla autorów reportażu, ani bezceremonialna interwencja władz amerykańskich nie zwalniają niezależnych dziennikarzy od stawiania pytań. Potężna i bogata TVN podlega takiej samej ocenie i krytyce, jak inne media. A jeśli pojawia się zarzut manipulacji w sprawie w istocie gardłowej, to również instytucje publiczne mają prawo domagania się wyjaśnień. Pani Mosbacher nie jest w stanie tego zmienić.

Jacek Karnowski