Kołodziejski: Poszukiwacze zaginionej demokracji

Matczak i Żakowski nawołują do umiaru, bo obawiają się katastrofy, jaka spotka ich obóz polityczny w przypadku przegranej w kolejnych wyborach. Niewykluczone jednak, że obaj niczego nie rozumieją. Np. tego, że nowa, „demokratyczna” ekipa chce zabetonować swoją władzę na wiele lat. Konrad Kołodziejski przedstawia na łamach tygodnika „Sieci” wyniki sondażu przeprowadzonego na zlecenie „Rzeczypospolitej”. 

W badaniu zadano pytanie: „Jakim premierem będzie Donald Tusk”. 42 proc. badanych odpowiedziało, że „złym” lub „fatalnym”. Autor zauważa, że taki wynik wydaje się zaskakujący, ponieważ widocznie… spora liczba Polaków, którzy dwa miesiące wcześniej poszli do urn wyborczych, nie miała pojęcia, na kogo tak naprawdę oddaje głos. Nie chcieli Tuska, lecz głosując na Hołownię, PSL i Lewicę, przyczynili się do tego, że właśnie powrócił do władzy.

Kołodziejski zauważa, że… jedynym prawdziwym programem Tuska jest zemsta na PiS: akurat tę kwestię potraktuje poważnie i będzie gotów nawet pójść na skróty, aby ją doprowadzić do końca. Wszystko inne: programy społeczne, dobrobyt i bezpieczeństwo obywateli to tylko didaskalia, użyteczne o tyle, o ile pomogą zrealizować główny cel. Autor podkreśla, że nie dziwią go reakcje przeciętnych ludzi, którzy wyrażają zaniepokojenie stylem rządów Tuska. Jednak w jego opinii publicyści powinni dobrze wiedzieć, kim jest stary/nowy premier. 

Kołodziejski dodaje, że niebezpieczeństwo odwrócenia się całej sytuacji dostrzegł ostatnio Marcin Matczak, który od lat zarzucał politykom PiS naginanie i łamanie prawa, a samą partię uważał za „psychologicznie faszystowską”. Równocześnie uwierzył, że Tusk jest nieskazitelnym politykiem, który kieruje się wyłącznie dobrem państwa i wartościami demokratycznymi. Autor wyjaśnia, że… Matczak nie rozumie, jak nowa „demokratyczna” władza mogłaby pójść na rympał i omijać prawo, żeby jak najszybciej przejąć kontrolę nad państwem. 

Kołodziejski dodaje, że w „Polityce” opublikowano rozmowę Jacka Żakowskiego z prof. Kim Scheppele z uniwersytetu w Princeton, przedstawioną jako socjolożka oraz badaczka polityki i prawa. 

Pani profesor […] w dość zawiły sposób tłumaczy Żakowskiemu, że przy „przywracaniu demokracji” nie zawsze należy kierować się literą prawa. Jej zdaniem „prawdziwa konstytucja” znajduje się w głowach ludzi, a nie na piśmie. I jeżeli to, co jest na piśmie, nie odpowiada wartościom zapisanym w ludzkich głowach, nie należy się tym ograniczać […]. W myśl tej interpretacji ekipa Tuska może łamać prawo, ponieważ przepisy wprowadzone przez poprzednią, prawicową ekipę są z definicji nieważne. 

Autor podkreśla: Marcin Matczak nie sprzeciwia się rozliczeniom z PiS, chce jednak, aby odbywały się zgodnie z prawem. Problem w tym, czego już nie dostrzega – że gdyby faktycznie trzymać się prawa, to nie byłoby pewnie podstaw do postawienia komukolwiek zarzutów […]. Co ciekawe, w sukurs Matczakowi idzie Jacek Żakowski, który również podpadł rozgorączkowanym fanatykom Tuska, bo nieśmiało rzucił propozycję, aby nowa władza poskromiła swoje apetyty medialne i podzieliła się telewizją publiczną z przeciwnikami.

W podsumowaniu Kołodziejski konkluduje: Niewielu ludzi w środowisku Żakowskiego i Matczaka zrozumiało, że obaj nawołują do umiaru, bo obawiają się katastrofy, jaka spotka ich obóz polityczny w przypadku przegranej w kolejnych wyborach. Niewykluczone jednak, że to Żakowski i Matczak niczego nie rozumieją. Np. tego, że nowa, „demokratyczna” ekipa chce zabetonować swoją władzę na wiele lat. I dlatego chce rozdeptać rywali tak, aby już nigdy nie byli w stanie zagrozić jej rządom.

Więcej w nowym numerze tygodnika „Sieci”. Artykuły z bieżącego wydania dostępne są online w ramach subskrypcji Sieci Przyjaciół: https://wpolityce.pl/tygodniksieci/wydanie-biezace. Zapraszamy też do oglądania audycji telewizji wPolsce.pl.