Archiwum

Szukajmy dróg naprawy

JACEK KARNOWSKI, redaktor naczelny

Konstytucja uchwalona 3 maja 1791 r. obowiązywała krótko – zaledwie 14 miesięcy. Zwołany w 1793 r. Sejm grodzieński uznał dokument oraz wynikające z niego ustawy za nieważne. A jednak świętujemy ten dzień, widząc w nim, i słusznie, kulminację ostatniego przed rozbiorami zrywu ku silnemu, zdrowemu państwu. Dzięki wysiłkowi ówczesnych reformatorów nie da się powiedzieć, że Polacy biernie czekali na rozbiory. Niestety, zryw okazał się spóźniony. Dziś mamy czas i znów go przesypiamy. Większość polskiego establishmentu skupia się na blokowaniu prób naprawczych, widząc w wiecznie niedokończonym kształcie Rzeczypospolitej źródło osobistego powodzenia. Głosi chwałę obecnego stanu Polski, znów przedstawiając słabość i brak ambicji jako rzekomą gwarancję bezpieczeństwa, co jak wiemy z historii – zawsze kończy się źle. A kiedy już skończy się źle, synowie i wnukowie tych, co dziś blokują naprawę, też „pójdą w bój”, bo nie będą umieli żyć w niewoli. Tak jak poszli potomkowie tych, co brali pieniądze od obcych ambasadorów. Niestety, był to bój straceńczy, desperacki. Bo podjęty zbyt późno. Z Konstytucji 3 maja płynie jeszcze jedna lekcja – dróg naprawy państwa należy szukać nawet w bardzo trudnych warunkach. Trzeba zastanawiać się, jak ominąć przeszkody, a nie jak znaleźć w nich usprawiedliwienie własnej bezczynności. Polska jest zadaniem, które mogą wypełnić tylko ludzie myślący do przodu.