Archiwum

Przeciw nienawiści

Bardzo gorzkie słowa padły na pogrzebie śp. Henryka Ciocha, szanowanego profesora prawa, sędziego Trybunału Konstytucyjnego. Profesor doświadczył potwornego ataku ze strony mediów III RP. Mówiła o tym niedawno prezes TK, sędzia Julia Przyłębska. Teraz we wzruszającym pożegnaniu przyjaciela i współpracownika ten zalew nienawiści podsumował senator Grzegorz Bierecki. Oto fragment: „Henryk Cioch oddał życie w służbie Najjaśniejszej Rzeczypospolitej. Wykonując obowiązki, narażał się na bojkot, ostracyzm, zerwanie stosunków towarzyskich, narażał się na śmierć cywilną. Ci, którzy chcieli mu ją zadać, posługiwali się oszczerstwem i szyderstwem – by odebrać mu szacunek, zniszczyć jego godność ludzką. Państwo musi chronić ludzi, którzy mu służą. Złe słowa ranią, złe słowa zabijają”. To prawda. Po dwóch latach dobrej zmiany służący jej obywatele nadal bezkarnie są lżeni, skazywani wyrokami wielkich koncernów prywatnych na niezasłużone cierpienie. Wciąż niemieckie i parówkowe media wydawane dla Polaków mogą napisać każde właściwie kłamstwo o każdym z obozu dobrej zmiany i mają pewność bezkarności. Wciąż po sądach ciągani są i skazywani ci, którzy stawiają im opór. I niewiele zrobiono, by ten stan zmienić. Prof. Henryk Cioch był jedną z ofiar tej przerażającej machiny.

Michał Karnowski

Dobry wybór

Wybór Budapesztu jako celu pierwszej podróży zagranicznej Mateusza Morawieckiego ma wagę symbolu. Pokazuje, że wśród priorytetów nowego premiera Grupa Wyszehradzka zajmuje bardzo ważne miejsce. Bo co prawda Polskę, Węgry, Czechy i Słowację sporo dzieli, ale – jak podkreśla premier – łączy znacznie więcej. Mamy podobną historię, podobny poziom rozwoju, lecz także poczucie, że dojrzeliśmy do partnerskich relacji z Zachodem. Ważne, że ta współpraca nabiera konkretów. Powstają połączenia gazowe, Via Carpatia, pojawił się pomysł powołania wyszehradzkiego banku rozwoju. W przyszłym roku V4 będzie wspólnie walczyła o fundusze unijne, których na pewno będzie mniej, ale które wciąż są ważne. W trakcie konferencji prasowej premierów nie pojawiła się kwestia weta Węgier wobec uruchomienia wobec Polski art 7. Szefowie rządów nie chcieli sugerować, że ta sprawa zdominowała rozmowy, bo tak nie było. Orbán po prostu potwierdził, nawet niepytany, swoje wcześniejsze, bardzo jednoznaczne deklaracje. Delegacji polskiej nie zależało, by budować fałszywe wrażenie desperackiego szukania ratunku u bratanków. Nie byłoby źle, gdyby składanie pierwszej wizyty w Budapeszcie stało się zwyczajem premierów Polski. I odwrotnie – by premierzy Węgier z pierwszą podróżą, choćby po reelekcji, przyjeżdżali do Warszawy. Przyjaźń polsko-węgierska mimo wszystkich swoich ograniczeń jest cennym zasobem obu krajów. Dwóch to więcej niż jeden. To także więcej niż dwa. 

Jacek Karnowski