Archiwum

Kilometrowe kłamstwa

W willi premiera Tuska hulały podsłuchy, kelnerzy do dziś szachują polityków kompromitującymi taśmami, a Ewa Kopacz nie próbuje nawet udawać, że jest zorientowana w sytuacji państwa. Z uporem maniaka biega po peronach i — przekrzykując megafony — nagabuje prezydenta Andrzeja Dudę o spotkanie. Kartonowe państwo PO przygniecione kupą kamieni gnije wśród platformerskich zaniedbań. Nie ma mowy, by ta ekipa potrafiła się zająć na poważnie sprawami Polski. Wyssane z palca oskarżenia Lisowego pisma powtarzane są bezmyślnie przez polityków PO dzień za dniem. Mimo że Andrzej Duda jeszcze raz wyraźnie podkreślił, iż zarzuty tygodnika to „potwarz i oszustwo”, Platforma oraz jej media udają, że nie słyszą tych wyjaśnień. Prezydent jasno oświadczył, że wyjazdy do Poznania były związane z realizowaniem przez niego zadań poselskich, na co ma dowody, oraz że nie prowadził w tym czasie żadnych wykładów, co można sprawdzić choćby w ogólnodostępnym programie uczelni. Platforma pozostaje głucha. Sytuację komplikują kolejne doniesienia. Oto dowiadujemy się, że prokuratura wzięła pod lupę podróże Ewy Kopacz, która przed rokiem 2005 miała korzystać ze służbowych przelotów poselskich w celach prywatnych. Z podobnymi zarzutami musi się zmierzyć Hanna Gronkiewicz- Waltz jeżdżąca służbowym samochodem na uczelnię, na której prowadzi wykłady. Co na to politycy PO? Kancelaria Sejmu wydała oświadczenie, w którym Małgorzata Kidawa-Błońska poucza, że „od niemal 20 lat posłowie mają nieograniczone prawo do bezpłatnych przelotów oraz przejazdów środkami publicznego transportu zbiorowego i publicznej komunikacji miejskiej na terenie kraju”. Można by sądzić, że po takim komunikacie hejterzy zamilkną, chociażby instynktownie chroniąc samych siebie. Gdzież tam! Widać wyraźnie, że wyborcza strategia Platformy przybiera formę bezrefleksyjnej jatki. Oskarżać, dyskredytować, walić na oślep. Poza tym nic. Zero.

Marzena Nykiel