Archiwum

Jak komuniści

Te słowa mogły paść tylko z ust człowieka naprawdę zaczadzonego nienawiścią. Oto Tomasz Lis, były redaktor naczelny tygodnika „Newsweek”, pozwolił sobie na takie następujące stwierdzenie: „Czasem, gdy faszysta zostaje ministrem edukacji, to zastanawiasz się, czy może nie jest dobrze, że ministerstwo mieści się w dawnej siedzibie gestapo”. Wsłuchajmy się uważnie: oto minister edukacji polskiego demokratycznego rządu zostaje zestawiony, a nawet zrównany z tymi, którzy polską młodzież katowali i mordowali w gmachu na Szucha. Gmachu rzeczywiście strasznym. Tak strasznym, że byli i są ministrowie edukacji, którzy z szacunku dla ofiar niemieckiego bestialstwa nie chcieli tam urzędować, wybierając do codziennej pracy inne gmachy. W Polsce można już powiedzieć wszystko. Można do tego celu użyć także krwi Polaków katowanych i mordowanych przez gestapo. Nikt nie powie, że to zwykła podłość tak się bawić cierpieniem Kolumbów. Nikt się o tych harcerzy i żołnierzy Armii Krajowej nie upomni. Cisza. To jest bezczelność w istocie sowiecka. Nie tylko z tej racji, że ordynarnie odwraca znaczenia i instrumentalizuje wszystko, także największe świętości, lecz także dlatego, że stanowi dosłowną kopię języka komunistów z okresu powojennego. Oni też nazywali siebie obozem demokratycznym, a drugą stronę – czyli AK-wców i PSL-owców – faszystami. Było oczywiście i jest całko#wicie odwrotnie. Demokraci to w istocie byli totalitaryści, a domniemani faszyści z AK nieśli wartości prawdziwie demokratyczne. W jesiennych wyborach Polska z AK naprawdę zmierzy się z Polską z UB. Niezależnie od tego, że po obu stronach są ludzie o bardzo różnych życiorysach. Kłamstwo, które chcą narzucić naszemu narodowi, jest tak samo wielkie jak to, które przynieśli tu z sobą komuniści. Metody inne, ale cele już mocno podobne.

Jacek Karnowski