Archiwum

Bolesna lekcja

To nie wygląda dobrze. W minionych tygodniach każdy mógł sam zobaczyć, jak niewiele zmieniły się przez trzy ostatnie lata reguły gry medialnej i kampanijnej. Łatwość, z jaką obóz III RP zdołał włączyć tryb nagonkowy, hakowy i manipulatorski, powinna być poważnym ostrzeżeniem dla tych, którzy próbują zbudować uczciwszą Polskę. A przecież to tylko przedsmak tego, co czeka nas w rozpoczynającym się maratonie wyborczym, w tej wielkiej grze o Parlament Europejski, a przede wszystkim o Sejm i Senat oraz prezydenturę.

Z licznych wątków, które w swoim tekście (s. 22–29) opisują i analizują Marek Pyza i Marcin Wikło, trzy niepokoją najbardziej.

Po pierwsze, łatwość, z jaką w tę kampanię wpompowano ogromne sumy (mówi się o naprawdę grubych milionach) na promowanie opluskwiających Patryka Jakiego kampanii w internecie. Internetowi giganci odmawiają ujawnienia, kto im zapłacił, ale zlecenie przyjęli i wykonali. To radykalne i drastyczne obejście podstawowych reguł demokratycznej gry. Po drugie, łatwość dołączenia przez większość mediów bliskich establishmentowi III RP do kampanii przeciw obozowi prawicy. Okazało się, jak złudne są nadzieje części
obozu rządzącego, że ten świat da się przekonać, obłaskawić, przekupić. Nic z tego – jak przychodzi gra o realne interesy, jak dochodzi do momentu kluczowego wyboru, wszystko chodzi tak, jak chodziło.

Po trzecie, aktywne i hojnie opłacane funkcjonowanie na zapleczu polityki osób, które można uznać za mózgi takich operacji. To, że można koordynować ostrą kampanię przeciw kandydatowi Zjednoczonej Prawicy w Warszawie i jednocześnie mieć dojścia do obecnego obozu władzy, jest może świadectwem dużej wyrozumiałości, ale także politycznej głupoty.

Dlaczego o tym piszemy? Czy martwimy się o obóz dobrej zmiany? Przede wszystkim martwimy się o tych Polaków, którzy ciężką pracą i poświęceniem, często płacąc ogromną cenę w swoich środowiskach, przyłożyli się do przełomu roku 2015. Wywalczona wtedy szansa na naprawę Polski jest zbyt cenna, być może niepowtarzalna w tym pokoleniu, by takie bolesne lekcje lekceważyć. Trzeba dziś powiedzieć wprost: jeśli do czasu kolejnych wyborów ten świat będzie skonstruowany tak jak obecnie, to prawica ma dużą szansę, by władzę utracić. Nie da się bowiem odebrać mafiom VAT-owskim, przemytnikom paliw oraz złodziejom reprywatyzacyjnym kilkuset miliardów, licząc, że można to obronić bez żadnej poważniejszej osłony. Nie można skutecznie się wyrywać z niemieckiej dominacji i pozwalać, by niemieckie media sprawowały rząd dusz w kraju. Pewne zrównoważenie dokonane dzięki zmianom w mediach publicznych i kilka oddolnych inicjatyw to naprawdę za mało. Wszystkie medialne ośrodki III RP, z niemieckimi na czele, są dziś mocniejsze, niż były, jeszcze precyzyjniej kontrolują strumienie finansowe
i są jeszcze bardziej zdeterminowane, by wpłynąć na bieg spraw w Polsce.

Lubimy porównywać się z Węgrami, ale oni to akurat zrozumieli dużo lepiej i wyciągnęli praktyczne wnioski.

Michał Karnowski